یک اتفاق بسیار عجیب در هشتمین سیاره منظومه شمسی، ابرها ناپدید شدند - انجمن گیگابلاگ

به گزارش انجمن گیگابلاگ، ایسنا نوشت: دانشمندان می گویند، اتفاق بسیار عجیبی برای نپتون در حال رخ دادن است، چرا که در چند سال گذشته، رگه های ابری که معمولاً فضای آبی آن را زینت می بخشیدند، کاملاً ناپدید شده اند.

دانشمندان می گویند اتفاق عجیبی برای نپتون افتاده است. ابرهای این سیاره که زینت بخش این سیاره آبی رنگ بودند، اخیرا به طور کامل ناپدید شده اند. تصاویر مربوط به سال 1994، یعنی زمانی که تلسکوپ فضایی هابل برای اولین بار مستندسازی نپتون را آغاز کرد، نشان می دهد که این اولین بار نیست که چنین اتفاقی می افتد. به نظر می رسد این نوسانات با تغییر دوره ای فعالیت 11 ساله چرخه خورشیدی مرتبط باشد.

با توجه به اینکه نپتون از خورشید دور است و حدود 4.5 میلیارد کیلومتر یا کمی بیش از 30 برابر میانگین فاصله بین زمین و خورشید فاصله میان آنهاست، این موضوع اخترشناسان را شگفت زده و کنجکاو نموده است.

این جدیدترین تحول نپتون به طور ویژه چشمگیر بوده است. در سال 2019، ابرها در عرض های جغرافیایی میانی آن آغاز به محو شدن کردند و تا سال 2020، ظاهر این سیاره کمابیش بدون ابر شد.

اراندی چاوز ستاره شناس دانشگاه هاروارد که در زمان راهنمایی این پژوهش در دانشگاه کالیفرنیا برکلی بود، می گوید: حتی در چهار سال بعد، تصاویری که در ژوئن گذشته گرفتیم، نشان داد که ابرها به سطح قبلی خود بازنگشته اند. این بسیار هیجان انگیز و غیرمنتظره است، به خصوص که دوره قبلی فعالیت کم ابری نپتون به این مقدار وسیع و طولانی نبود.

نپتون دورترین سیاره اصلی منظومه شمسی به خورشید است و در نتیجه به مقدار بعضی از همسایگان نزدیک تر زمین مطالعه و درک نشده است. اما اطلاعاتی که ما از آن در اختیار داریم حاکی از یک فضای پیچیده و پویا است که به وسیله فرآیندهایی که به طور کامل درک ننموده ایم، راهنمایی می گردد.

اگر چه مطالعه آن از دور سخت و با محدودیت همراه است، اما امکان شناسایی روندهای جوی بلند مدت آن فراهم است. چاوز و همکارانش مطالعه خود را بر روی داده هایی متمرکز کردند که از سال 1994 به وسیله هابل، از سال 2002 به وسیله رصدخانه Keck و به وسیله رصدخانه Lick در سال های 2018 و 2019 جمع آوری شده است.

این مجموعه داده های ترکیبی نشان داد که مقدار پوشش ابر روی نپتون در چرخه های تقریباً 11 ساله در نوسان است که به نظر می رسد با فعالیت خورشید هماهنگ است.

تقریباً هر 11 سال یک بار، قطبیت میدان مغناطیسی خورشید معکوس می گردد که با اوج شراره های خورشیدی، پرتاب های جرم تاجی و لکه های خورشیدی تعیین می گردد. هنگامی که قطب های مغناطیسی خورشید جای خود را عوض می نمایند، خورشید برای مدتی آرام می گردد و سپس دوباره به حداکثر فعالیت خود اوج می گیرد.

خورشید با رسیدن به حداکثر فعالیت خود، نور فرابنفش شدیدتری را ساطع می نماید و منظومه شمسی را تحت تابش این اشعه قرار می دهد. تجزیه و تحلیل 29 ساله این گروه پژوهشی نشان می دهد که ابرهای نپتون حدود 2 سال پس از آغاز تابش قدرتمند فرابنفش روی نپتون ظاهر می شوند. بعلاوه یک همبستگی مثبت بین پوشش ابر نپتون و آلبدو یا سپیدایی آن وجود دارد که مقداری از نور خورشید است که نپتون منعکس می نماید.

ایمکه دی پاتر، ستاره شناس دانشگاه برکلی می گوید: این داده های قابل توجه، قوی ترین شواهد را تا به امروز به ما ارائه می دهند که پوشش ابر نپتون با چرخه فعالیت خورشیدی همبستگی دارد.

وی اضافه کرد: یافته های ما از این نظریه حمایت می نماید که پرتوهای فرابنفش خورشید، زمانی که به مقدار کافی قوی باشند، ممکن است باعث ایجاد یک واکنش فتوشیمیایی شوند که ابرهای نپتون را فراوری می نماید.

تجزیه و تحلیل این گروه پژوهشی که 2.5 چرخه خورشیدی را پوشش می دهد، نشان می دهد که پوشش ابر و سپیدایی نپتون در سال 2002 به اوج خود رسید(مطابق با مطالعه قبلی) و در سال 2007 به پایین ترین حد خود رسید. از آنجا، ابر و سپیدایی نپتون دوباره در سال 2015 به اوج رسیدند و سپس دوباره افول کردند.

با این حال، در حالی که نتایج حاکی از نوعی رویداد فتوشیمیایی است، دانشمندان باید بعضی از داده ها را برای یافتن اینکه این اتفاقات چه هستند، آنالیز نمایند. به عنوان مثال، یکی از احتمالات، برهمکنش اشعه فرابنفش در راستای تیره شدن و نه روشن شدن ابرهای نپتون است که باعث کاهش سپیدایی آن می گردد نه افزایش آن. بعلاوه ممکن است طوفان های اعماق نپتون با ابرهای آن بی ارتباط نباشد.

در هر صورت، مشاهدات در حال اجرا است و دانشمندان اکنون داده های جدیدی از تلسکوپ فضایی جیمز وب در اختیار دارند. مجموعه داده ها با یافته های این گروه در جهت رسیدن به حداکثر فعالیت خورشیدی بعدی که برای سال 2025 انتظار می رود، مطابقت دارند.

دی پاتر می گوید: ما در جدیدترین تصاویر، به ویژه در عرض های جغرافیایی شمالی و ارتفاعات بالا، همانطور که از افزایش مشاهده شده در شار اشعه فرابننفش خورشید در دو سال گذشته انتظار می رود، ابرهای بیشتری را دیده ایم. البته بهتر است یک فضاپیما برای مطالعه نپتون از نزدیک بفرستیم.

5858