ارتباطات ماشینی گاهی بهتر از روابط رودررو است ، مرگ بشریت با شبکه های اجتماعی؟

به گزارش انجمن گیگابلاگ، ما تشنه ارتباط رو در رو هستیم، اما روانشناسان معتقدند که ارتباط مجازی هم به همان کیفیت ارتباط رو در رو است و چه بسا گاهی بهتر هم هست.

ارتباطات ماشینی گاهی بهتر از روابط رودررو است ، مرگ بشریت با شبکه های اجتماعی؟

به گزارش خبرنگار فناوری انجمن گیگابلاگ، با پاندمی کرونا، خیلی از ارتباطات ما به ارتباطات مجازی محدود شده است. درحالیکه خیلی از ما نگران از دست دادن دوستی ها و ارتباط مان هستیم، روانشناسان می گویند که ارتباط مجازی به همان کیفیت ارتباط رودررو است و گاهی حتی بهتر از آن هم هست. درواقع بخش هیجان انگیز تحقیقات زمانی است که چیزی خلاف باور عموم را مطرح می کند. چون معمولا روانشناسی علمی است که بر دانش ما در مورد خودمان مهر تائید می زند؛ مثلا در مورد رفتار هایی مثل ترجیح دادن به ارتباط با آدم هایی که شباهت بیشتری به ما دارند یا اعتماد به فردی که از نظر ما آدم های معتبری هستند. شاید به همین دلیل باشد که مردم علم روانشناسی را خیلی دوست دارند.

اما زمانی که علم با واقعیتی غیرمنتظره ما را روبه رو می کند، آن وقت است که همه چیز جالب تر می شود. مثلا یکی از یافته های علمی مشهور این است که افراد منطقی و قابل احترام در صورت حضور یک مرجع فرماندهی ممکن است دست به کار های وحشتناکی بزنند و به دیگران صدمه وارد کنند.

اینترنت پر از این تناقضات بامزه است. به طور مثال، چه کسی فکرش را می کرد که روزی بتواند با کسی که تا به حال او را ندیده وارد ارتباط واقعی و مهم شود.

بسکمک از مردم بر این باورند که اینترنت یک پارادوکس است. همانطور که رابرت کرات و همکارانش در سال 1998 در مقاله ای تحت عنوان پارادوکس اینترنت: فناوری اجتماعی ای که مشارکت اجتماعی و سلامت روانی را کاهش می دهد این پارادوکس را توضیح داد. اما این موضوع صحت ندارد.

از آن سال تا به امروز تحقیقات دیگری انجام شد که نتایجی ضد و نقیض و گاهی موافق با تحقیق کرات داشت. با این حال، براساس بیشترین مطالعات روانشناسی ترجیح می دهیم چیزی را بشنویم که باور هایمان را تائید می کند.

اما در زمان کنونی که شیوع کرونا همه را خانه نشین و از دوستان و فامیل دور کرده، نقطه قابل توجهی در تاریخ اینترنت به شمار می رود. زیرا افراد بیشتری با زندگی آنلاین عجین شده اند و زندگی دیجیتال اجباری را به نوعی تجربه می کنند که این زندگی مرز هایی را که در آن فناوری مدرن، تعاملات انسانی را شکل می دهد، جابجا کرده است.

با این حال، پس از مدتی ارتباطات با واسطه یا همان مجازی، گویا گرسنه تعاملات رودررو شده ایم. این در حالی است که ما منتظر شنیدن تحقیقاتی هستیم که به ما یادآوری کند چقدر مشارکت اجتماعی برای سلامت روانی ضروری است. اینجا هم به نوعی به تناقض می رسیم.

محققان یک تیم بین المللی در پژوهش اخیر خود در ژورنال کامپیوتر- ارتباطات باواسطه، بررسی کرده اند که چه عواملی به افراد کمک می کند تا با شرایط استرس زا کنار بیایند؛ تعاملات رو در رو یا آنلاین؟ آن ها به دنبال نشانگر های روان شناختی و بیولوژیکی پاسخ به استرس در 469 دانش آموز در شیلی بودند که خود را برای شرکت در یک آزمون حیاتی برای تعیین موقعیت دانشگاه آماده می کردند. محققان متوجه شدند که میزان استرس دانش آموزان در آزمون آنلاین خیلی کمتر از آزمون حضوری بود و در نهایت، نتیجه کار آزمون آنلاین هم بهتر بود.

نتایج این مطالعه به خوبی نشان می دهد زمانی که ما حمایت بیشتری را تجربه می کنیم، بهتر می توانیم با استرس کنار بیاییم؛ و زمانی که روابط اجتماعی مان از طریق شبکه های مجازی انجام می شود، یعنی ارتباطات بیشتری داریم که این موضوع موجب بالا رفتن اعتماد به نفس ما و حس دلگرمی در ما می شود.

پس برخلاف تصور بعضی ها، ماشین واسطه ارتباطات (شبکه های اجتماعی) به معنای مرگ بشریت نیست. این ابزار فقط روابط ما را پیچیده تر می کند، ولی در نهایت باعث بهبود ارتباطات مان می شود.

منبع: خبرگزاری دانشجو

به "ارتباطات ماشینی گاهی بهتر از روابط رودررو است ، مرگ بشریت با شبکه های اجتماعی؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ارتباطات ماشینی گاهی بهتر از روابط رودررو است ، مرگ بشریت با شبکه های اجتماعی؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید