اندیشکده، 4 دلیل بروکینگز در مخالفت با انتقال تسلیحات هسته ای آمریکا به لهستان - انجمن گیگابلاگ

به گزارش انجمن گیگابلاگ، یک اندیشکده آمریکایی با هشدار نسبت به پیشنهاد یکی از سفرای آمریکا برای انتقال زرادخانه ای هسته ای مستقر در آلمان به لهستان، این اقدام را مسئله آفرین و نابخردانه توصیف کرد.

استیون پیفر عضو ارشد امور سیاست خارجی اندیشکده آمریکایی بروکینگز در مقاله ای که در وبسایت این اندیشکده منتشر شد، نوشت: چند روز پیش جرجت ماسبکر Georgette Mosbacher سفیر آمریکا در ورشو پیشنهاد جابجایی سلاح های هسته ای آمریکا از آلمان به لهستان را ارایه کرد. باید امیدوار بود که این پیشنهاد نشان دهنده طرز تفکر مقامات دولتی آمریکایی نبوده باشد بلکه پیشنهادی باشد که تنها از سوی فردی ارایه شده که به خاطر مناسبات سیاسی منصوب شده و با موضوعات مربوط به سلاح های هسته ای ناتو ناآشنا است.

این کارشناس شرح داد: انتقال تسلیحات به لهستان دردسرآفرین خواهد بود.

در این گزارش آماده است: نیروی هوایی آمریکا 20 بمب جاذبه ای هسته ای بی -61 در پایگاه هوایی بوچل آلمان در اختیار دارد و البته تعدادی از این نوع بمب را نیز در 4 کشور عضو ناتو در اختیار دارد. این بمب ها که در اختیار آمریکا است می توانند در مواقع درگیری و با اختیارات مناسب در اختیار جنگنده بمب افکن های تورنادو آلمان قرار گیرند و این بخشی از ترتیبات مشارکت هسته ای ناتو است. اما سال ها از عمر تورنادوها می گذرد و وزارت دفاع آلمان به دنبال خرید اف -18 است تا توان و قابلیت پرتاب سلاح هسته ای را در نیروی هوایی خود حفظ کند.

این گزارش می افزاید: این امر مباحثی را درخصوص حضور هسته ای آمریکا در آلمان ایجاد کرده و رهبر حزب سوسیال دموکرات این کشور خواستار انتقال این تسلیحات شدکه بعد از آن ریچارد گرنل، سفیر آمریکا در آلمان از این حزب خواست که تعهد خود را به سازوکار مشارکت هسته ای نشان دهد و در این میان بود که سفیر واشنگتن در ورشو آن پیشنهاد را مطرح نمود و بر حساسیت کار اضافه نمود.

این اندیشکده با بررسی معایب این پیشنهاد نوشت: نکته اول این که، جابجایی تسلیحات هسته ای آمریکا هزینه بر است و نیازمند ساخت زیرساخت های مناسب و ویژه مانند انبار ذخیره زیرزمینی WS3 و دیگر تجهیزات تضمین امنیت است. ضمن این که نظامیان ناتو و آمریکایی که از بودجه کافی برخوردار نیستند، هم اکنون نیازها و اولویت های ضروریتری برای تضمین شرایط دفاعی و بازدارندگی این پیمان نظامی دارند.

این اندیشکده با ذکر نکته دوم، نوشت: استقرار بمب های بی 61 در لهستان، این بمب ها را در مواقع بحران در برابر حملات پیشدستانه روس ها آسیب پذیرتر می کند. روسیه موشک های بالستیک اسکندر-ام را در کالنینگراد مستفر کرده است که با برد 500 کیلومتری، این موشک ها تقریبا هر نقطه ای را در لهستان ظرف چند دقیقه و با کمترین مهلت هشدار، هدف قرار خواهند داد. اما پایگاه بوچل دورتر است و جنگنده هایی که از این پایگاه پرواز خواهند کرد دستکم از همان ابتدا در معرض برد پدافند روسی نیستند. دو پایگاه هوایی لهستان که میزبان جنکنده های اف-16 هستند و قابلیت هسته ای هم ندارند در تیررس پدافند اس-400 روسیه و رادارهای آن قرار دارند.

این گزارش می افزاید: نکته سوم این که قراردادن تسلیحات هسته ای در لهستان از نظر روسیه بسیار تحریک آمیز خواهد بود. استقرار تسلیحات هسته ای نزدیک مرزهای روسیه، این کشور را حساس خواهد کرد. سال 1962 را به یاد آورید که در زمان بحران موشکی کوبا و زمانی که اتحاد جماهیر شوروی تسلیحات هسته ای خود را در 90 مایلی سواحل آمریکا مستقر کرد، جان اف کندی، رئیس جمهوری وقت آمریکا محاصره دریایی بر این کشور اعمال کرد و فرصت زمانی پیدا کرد که مسئله را با مسکو حل نماید. البته او در این راه پیشنهادهای مشاوران خود مبنی بر انجام حمله هوایی یا حمله همه جانبه به کوبا را رد کرده بود.

در این گزارش با اشاره به مورد چهارم معایب این پیشنهاد جابجایی تسلیحاتی، آمده است: این پیشنهاد در میان ناتو نیز تفرقه ایجاد خواهد کرد چرا که اعضای ناتو در سال 1997 اعلام کرده اند که قصد و برنامه و یا دلیلی برای استقرار سلاح های هسته ای در خاک اعضای جدید ناتو ندارند.

در انتهای این مقاله آمده است: جابجایی تسلیحات هسته ای آمریکا به لهستان پرهزینه و از نظر نظامی نابخردانه خواهد بود چرا که این تسلیحات را در معرض حملات پیشدستانه قرار خواهد داد. این اقدام تحریک آمیز و تفرقه انگیز خواهد بود.