چرا اقلیدی ها دو تا شب یلدا دارند؟ ، دیشب یلدای دوم اقلیدی ها بود
به گزارش انجمن گیگابلاگ، مردم شهرستان اقلید بر اساس یک سنت دیرینه شب اول اسفند دور هم جمع می شوند و با شعرخوانی و خاطره گویی شبی خاطره انگیز را به صرف هلیم مخصوص با هم می گذرانند و یلدای دوم را رقم می زنند.
به گزارش انجمن گیگابلاگ از اقلید، شهرستان اِقلید که به نام کلیل یا کلید فارس هم خوانده می گردد یکی از شهرهای تاریخی و کوهستانی با آب هوای سرد و خشک در دامنه رشته کوه های زاگرس واقع در شمال استان فارس است.
یکی از رسومات و آیین های تاریخی این شهرستان آیین هلیم پزان یا حلیم پزان است که با تمام شدن بهمن ماه و در شب اول اسفند ماه برگزار می گردد.
این آیین قدیمی بهانه ای است برای دور هم بودن خانواده ها و شکرگزاری از خداوند و بعلاوه ایجاد دلبستگی بیشتر و آماده شدن برای نوروز باستانی.
اما فلسفه این آیین 250 ساله در این شهرستان خوش آب و هوا این است که به اعتقاد مردم، به این علت که شغل بیشتر مردم اقلید کشاورزی بوده است روز اول اسفند ماه زمین آماده کشاورزی می گردد و مردم با خوردن هلیم پر انرژی فعالیت خود را در باغ ها و مزارع شروع می کردند.
هلیم به واسطه موادی مثل گندم کامل که دارای فیبر است و سبوس دارد بعلاوه گوشت بدون چربی و روغن حیوانی مرغوب و دارچین و شکر یک غذای کامل و پر انرژی است که برای کسانی که فعالیت سنگین دارند به خصوص کشاورزان توصیه می گردد.
در زمان قدیم اقلیدی ها اعتقاد داشتند که اگر به انجام این آیین نپردازند، سال نو سال خوش یمنی نخواهد بود و بدشگونی را برای خانواده به همراه خواهد داشت.
و باور دیگری که در اعتقادات مردمان این شهرستان وجود دارد این است که در شب اول اسفند ماه اجاق و تنور خانه ها باید تا صبح روشن باشد تا سال پیش رو برایشان پر خیر و برکت گردد.
در گذشته پخت این آش سنتی به این ترتیب بود که گندم را در ظرفی سنگی به نام جوغن یا هاون خرد می کردند و بعد از خرد شدن و خیس کردن گندم، مقداری گوشت به آن اضافه می کردند و در ظرفی سفالی به نام دودسته می ریختند و داخل تنور گلی که برای پخت نان هم از آن استفاده می شد قرار می دادند.
در گذشته پخت این آش سنتی به این ترتیب بود که گندم را در ظرفی سنگی به نام جوغن یا هاون خرد می کردند و بعد از خرد شدن و خیس کردن گندم، مقداری گوشت به آن اضافه می کردند و در ظرفی سفالی به نام دودسته می ریختند و داخل تنور گلی که برای پخت نان هم از آن استفاده می شد قرار می دادند.
امروزه در خانه های ویلایی و اعیان نشین که هنوز بافت سنتی خود را حفظ نموده اند این سنت ادامه دارد اما بیشتر خانواده ها به روش های امروزی اقدام به طبخ هلیم اسفند می نمایند.
بعد از پختن آش، با اضافه کردن روغن محلی و دارچین و شکر آن را سرو می نمایند.
بزرگ ترها فلسفه پخت این آش را این گونه اعلام می نمایند: باتوجه به اینکه شغل بیشتر مردم اقلید در گذشته کشاورزی بوده و اول اسفندماه کار کشاورز در اقلید شروع می شده، مردم بر این اعتقاد بودند که باید کار در زمین های کشاورزی را با نیرو و قوت زیادتری شروع نمایند؛ به همین دلیل از این آش استفاده می کردند.
به گفته کارشناسان تغذیه، آش هلیم به خاطر داشتن موادی چون گندم کامل، گوشت و حبوبات بعلاوه دارچین و روغن خوب، دارای فیبر و سبوس و یک غذای کامل، مقوی و مغذی برای کسانی است که فعالیت های سنگین مخصوصاً کشاورزی را انجام می دهند.
پخت مراسم سنتی هلیم، موجب جذب گردشگران داخلی و خارجی نیز می گردد.
هلیم همان هریسه است، به معنای غذایی که با گوشت و گندم پخته می گردد و اگر جایی حلیم (بردبار) نوشته شده، غلط مصطلح است.
مراسم هلیم پزان در اقلید از جمله آثار دارای پرونده ناملموس استان است که پس از تصویب در شورای ثبت اداره کل فارس برای ثبت در لیست آثار ملی کشور به سازمان مرکزی ارسال شد.
اگر چه این آیین قدیمی با سنت پخت قدیم کمرنگ شده است اما همچنان رسم هلیم پزان در خانواده ها جریان دارد.
منبع: همشهری آنلاین