خبرنگاران نامیرا؛ بازآفرینی روایت کوفیان و تراژدی عاشورا
به گزارش انجمن گیگابلاگ، همدان- خبرنگاران- کتاب نامیرا بازآفرینی و روایت کوفیان و تراژدی عاشورا است که با بهره گیری از نثری روان و جذاب مخاطب را با شخصیت های واقعه کربلا در خلال فراز و فرود زندگی کوفیان عهدشکن همراه می نماید و یکی از مهم ترین روایت های تاریخی نه تنها مسلمانان که جهانیان را به رشته تحریر درمی آورد.
چرا امام حسین (ع) ناگهان در صحنه کربلا تنها شدند؟ چرا همان ها که با نامه های التماس آمیز خود از ایشان دعوت نموده بودند، به جای دست بیعت، شمشیرهای شقاوت از نیام جهالت برکشیدند؟
راز و رمز دگردیسی مردم کوفه چه بود؟ آیا از ابتدا دروغ گفته بودند یا در عرصه های پرمخاطره و بحبوحه حوادث، کم آوردند و برپیمان خویش پا نهادند؟ چرا از میان یک لشکر و سپاه یکی حر درآمد و دیگری ابن سعد؟
چرا امام حسین (ع) با این که مردم کوفه را می شناختند، باز هم دعوت آنان را پذیرفتند و با همه خاندان گرامی شان به کوفه رفتند؟
چگونه امکان دارد مردمی که با شور و اشتیاق امام را به کوفه دعوت می نمایند در مدتی اندک، یا در مقابل ایشان شمشیر می زنند یا شرمسار و ترسان فرار می نمایند تا چشم در چشم امام نشوند؟
پاسخ بسیاری از معماهای عاشورا و کربلا را می توانید در رمان تاریخی و تحلیلی نامیرا پیدا کنید.
بخشی از رمان نامیرا
بیابان تفتیده و نور لرزان خورشید ظهر، بر دشت ترک خورده و هرم سوزان باد که خاک داغ و رمل های دور دست را بر سر و صورت عبدالله می پاشید و حرکت اسب خسته اش را کند می کرد.
ام وهب که در کجاوه ای روی شتر نشسته بود، پارچه رنگ باخته را کنار زد نگاهی به اطراف و نگاهی به عبدالله انداخت که جلوتر از او در حرکت بود خواست بگوید؛ آب! اما نگفت.
حتی به مشک عبدالله هم امیدی نداشت، با ناامیدی صبورانه دوباره پرده را انداخت.
عبدالله یکباره ایستاد و رو به کجاوه بازگشت، صدای برنیامده ام وهب را شنیده بود؟ شتر ام وهب گویی آموخته اسب عبدالله بود که ایستاد و در پی او، هشت سوار زره پوشیده و شمشیر و سنان و سپر آویخته و در هلالی شکسته منتظر ماندند.
عبدالله به شتر نزدیک شد و پرده کجاوه را کنار زد و گفت: مرا صدا زدی؟ ام وهب که می دانست از آب خبری نیست، گفت: نه!
عبدالله تشنگی جاری در نگاه ام وهب را می دید شرمسار گفت: راهی تا فرات نمانده؛ به زودی همگی سیراب می شویم.
ام وهب با لبخنی ترک خورده، به عبدالله نگریست تا نگرانی اش را بکاهد؛ تا او پرده را بیاندازد و به سواران اشاره کند که، حرکت کنیم! و دوباره به راه افتادند.
تا افق خاکستری، جز خاک و خاشاک نبود. انس بن حارث کاهل به نماز ایستاده بود؛ در میان گودالی طبیعی که در کنارش تک خیمه ای کوچک در باد باغ دشت خشک می لرزید.
در رکوعش موی بر شانه ریخته اش با ریش بلند و یک دست سپیدش یکی می شد. در سجده اش صدای فریاد مردان خشمگین و چکاک شمشیرها و زمین کوب سم اسبان رمیده و هرم آتش و شیوه زنان و بچه ها و خروش رود دور و نزدیک می شد.
به سجده که رفت، چنان بر خاک افتاده بود که هرگز برنخواهد خواست، برخاست بی آنکه عبدالله و همراهان خسته اش را ببیند که تکیده به او نزدیک می شدند؛ تا رسیدند گرد تک خیمه را گرفتند و عبدالله از اسب پایین آمد و کنار گودال چشم در چشم انس ایستاد تا اوج حیرت از دیدن پیرمردی تنها در بیابانی خشک و دور افتاده را در نگاهش بفهمد؛ که ندید و نفهمید.
عبدالله منتظر ماند تا نماز انس به سرانجام رسید حالا عبدالله را می دید؛ خونسرد و بی هراس، بعد سوارانی را که گرد خیمه اش را گرفته بودند و حالا یکی شان پیاده شد و کنار عبدالله ایستاد.
عبدالله پرسید:پیرمرد! تو وامانده ای یا در راه مانده؟
هیچ کدام. مقیم هستم عبدالله به تسخر خندید و به پیرامون اشاره نمود که جز دشت سوزان هیچ نبود؛ و گفت: مقیم؟! در این جهنم؟! تنها و بی کس؟!
ادامه این داستان را در کتاب نامیرا بخوانید.
این رمان اثری از صادق کرمیار است که سال گذشته به چاپ سی ام رسید و با شمارگان 2 هزار نسخه روانه بازار کتاب شده است.
نامیرا رمانی در قالب کلاسیک و اثری قهرمان محور است که روایت نماینده داستان عبدالله بن عمیر از سپاه سالاران لشگر حضرت علی (ع) است.
هر چند داستان از پیش از قیام کربلا و از نامه نگاری کوفیان برای بیعت با فرزند علی (ع) شروع می شود، اما بزنگاه اصلی و نقطه اوج این رمان به حیرانی و سرگردانی قافله سالار جنگ های صدر اسلام یعنی عبدالله بن عمیر باز می شود که این بار در پس خدعه ها، تزویرها، تردیدها و فتنه های کوفیان در فرازی از زندگی خود در می ماند که آیا باید به حمایت از امام حسین (ع) برخیزد و یا تردید و تشکیک کند در برابر ایستادن فرزند علی (ع) در برابر خلیفه ناحقی چون یزید!
ویژگی مهم نامیرا آن است که مخاطب در ابتدا و پیش از تهیه این کتاب می داند که سرانجام این رمان با چه رویکرد و سرنوشتی برای قهرمانانش روبرو است؛ اما تنها با ورق زدن چند صفحه ابتدایی، نامیرا به سبب بهره بردن از نثر روان، گیرا، جذاب و تصویری کرمیار، مخاطب را وا می دارد تا همراه با شخصیت ها در خلال فراز و فرود زندگی کوفیان عهدشکن گام بردارد و صفحه به صفحه رمان را بپیماید.
منبع: ایرنا