وحشتناک ترین شکارچی شب عصر حجر! - انجمن گیگابلاگ

به گزارش انجمن گیگابلاگ، دندان های همواره در حال رشد او، تحولات تکاملی جالبی را برای تیلاکوسمیلوس گوشت خوار رقم زد.

به گزارش خبرآنلاین، حدود هفت میلیون سال پیش، تیلاکوسمیلوس خوفناک که به نام کیسه دار دندان خنجری نیز شناخته می گردد زندگی می کرد که دندان های نیش بزرگ او به بالای جمجمه اش می رسید. این حیوان گوشتخوار در آمریکای جنوبی زندگی می کرد. به اوهایپرگوشتخوار نیز می گویند، به این معنی که رژیم غذایی اش حاوی حداقل70 درصد گوشت بوده و احتمالاً از زبان خود برای بیرون آوردن اندام شکارش استفاده می نموده است.

تیلاکوسمیلوس حدود 3 میلیون سال پیش منقرض شد. این حیوان درنده عضوی از خانواده پستانداران اسپاراسودنتا بود. اسپاراسودنتا راسته ای پر تعداد از پستانداران گوشت خوار پس ددان هستند که خویشاوندی نزدیکی با کیسه داران امروزی داشتند.

این جانور با 90 کیلوگرم وزن، دارای چشمانی کاملا درشت و گشاده (همچون گاو) بود، که در مقایسه با کاسه چشم های گربه سانان که رو به جلو است، تفاوت چشمگیری داشت. جای گیری عجیب چشمها، به او یاری می کرد که دید استریوسکوپی (سه بعدی) داشته باشد.

معمولا چنین چشم های بزرگی نمی توانند همپوشانی لازم با مغز را داشته باشد، تا اجسام بصورت سه بعدی دیده شوند. دانشمندان مدت ها متحیر بودند که چطور این شکارچی وحشی توانسته چنین انطباق عجیبی را در جمجمه اش ایجاد کند.

اکنون، در مقاله ای که در21 مارس 2023 در نشریه Communications Biology منتشر شده است به چند سوال در خصوص اینکه چگونه این حیوان با جمجمه منحصر به فردش می توانسته ببیند، شکار کند و نهایتا چگونه منقرض شده، پاسخ داده شده است.

دانشمندان آرژانتینی و آمریکایی با استفاده از سی تی اسکن و بازسازی مجازی سه بعدی، توانستند ارزیابی کاملی از نحوه شکل گیری حفره های بینی در پستانداران مدرن و فسیل شده داشته باشند. اسکن ها و بازسازی ها به دانشمندان این امکان را داد تا بتوانند سیستم بینایی تیلاکوسمیلوس را با سایر گوشتخواران و پستانداران مقایسه نمایند و مدار همگرایی و جهت دار بین چشم ها را نیز مطالعه نمایند. این روشی است که چشم ها همزمان با هم حرکت نموده و هنگامی که به اشیاء نزدیک نگاه می نمایند به داخل کاسه چشم فرو می روند.

همگرایی تیلاکوسمیلوس کمتر از 35 درجه بوده که در مقایسه با یک حیوان شکارچی معمولی که همگراییش حدود 65 درجه است بسیار کم می باشد.

آنالیا ام، یکی دیگر از نویسندگان این مقاله می گوید: از آنجایی که چشمان تیلاکوسمیلوس در کنار سرش قرار داشته، این حیوان می توانسته برای جبران همپوشانی میدان بصری، با گریز از مدار دید خود و جهت دهی عمودی آنها، دید خود را تا حد امکان افزایش دهد.

خانم فوراسیپی، محقق آژانس علم و تحقیقات آرژانتین، در بیانیه ای گفت: اگرچه مدار های دید آن ها برای دید سه بعدی موقعیت مطلوبی نداشتند، اما با این وجود می توانستند به حدود 70 درصد همپوشانی میدان بصری دست یابند و همین برای تبدیل شدن آن ها به یک شکارچی فعال و پیروز کافی بوده است.

به گفته این پژوهشگران، به نظر می رسد که رمز چگونگی جبران همگرایی محدود تیلاکوسمیلوس، نحوه کنار هم قرار گرفتن جمجمه این جانور می باشد. رشد دندان های نیش در مراحل اولیه رشد، باعث میشد حفره های چشم از صورت دور شوند و در نتیجه آن ها در بزرگسالی چشم های گشادی داشته باشند.

شارلن گیلارد، دانشجوی دکترای تخصصی، می گوید: شما نمی توانید شکل گیری جمجمه ای تیلاکوسمیلوس را بدون در نظر گرفتن دندان های نیش بزرگ آن درک کنید. آن ها فقط بزرگ نبودند. بلکه همواره در حال رشد بودند، به حدی که ریشه دندان های نیش، تا بالای جمجمه ادامه داشت؛ و این عواقبی داشت، که یکی از آن ها نداشتن میدان دید در جلوی صورت بود.

قرارگیری عجیب حفره های چشم تنها تغییری نبود که تیلاکوسمیلوس برای جا دادن دندان های نیش بزرگ خود ایجاد نموده بود. از آنجایی که چشمان آن ها بسیار نزدیک به ماهیچه های جویدنی بودند، این ماهیچه ها در حین غذا خوردن دچار تغییر شکل می شدند. چشم های کنار جمجمه نیز باعث می شد تا آن ها به ماهیچه های جویدنی دهان نزدیک تر شوند و احتمالاً منجر به تغییر شکل ماهیچه های دهان می شده است. بعضی از پستانداران، از جمله نخستی ها و تیلاکوسمیلوس، ساختار استخوانی ای ایجاد نموده بودند، که میتوانستند کاسه های چشم را از کنار ببندند.

اکنون، یک سوال نو باقی می ماند. چرا دندان های این حیوان دائماً در حال رشد و بزرگ شدن بوده اند تا او احتیاج به مهندسی مجدد کل جمجمه اش داشته باشد؟

گیلارد گفت: این رشد ممکن است شکار را به روشی ناشناخته برایش آسان تر نموده باشد. دندان های نیش تیلاکوسمیلوس مانند دندان های دیگر جوندگان ساییده نشده اند. در عوض، به نظر می رسد که آن ها از ریشه به رشد خود ادامه داده اند و در نهایت به قسمت پشت جمجمه کشیده شده اند.

منبع:popsci